Goed, wij hebben dus een plusklaskind. Wat dat precies is, heeft de school ons nooit uit de doeken gedaan. Maar hij doet het bijzonder gemakkelijk op school, dus daar zal het wel wat mee te maken hebben. En zo maakt onze zoon ineens deel uit van een groepje leerlingen, dat tijdens schooltijd een uurtje extra leerstof aangeboden krijgt.
Prima, dat de school zo’n initiatief neemt. Niet alleen leerachterstanden aanpakken, maar ook aandacht voor talentontwikkeling, geweldig! Maar had dan ook de moeite genomen om ons te vertellen welke criteria er eigenlijk gelden voor deelname aan de plusklas. Of had ons iets meer verteld over de achterliggende doelstellingen. Dan begrijp ik misschien waarom deze kinderen als extra leerstof niet nog meer hersenvoer aangeboden krijgen, maar blokfluit leren spelen.
Waarschijnlijk moet onze school nog wat tijd krijgen om dit nieuwe initiatief wat beter vorm te geven. Bij zo’n pril experiment wil ik echt niet op alle slakken zout leggen. Maar vandaag kregen we een enquêteformulier met vragen over onze ervaringen met de plusklas. Best pijnlijk, want we zagen ons genoodzaakt in te vullen dat we er eigenlijk nauwelijks iets vanaf wisten.
Maar nog pijnlijker was dat het A4-tje met de enquêtevragen maar liefst drie taalfouten bevatte. Extra lessen? Geen overbodige luxe…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten