Net heb ik rondgesnuffeld op de site van Biologisch Goed, waarbij je online biologische producten kunt bestellen. Die worden eens per week thuisbezorgd en in je afwezigheid desnoods gewoon in een kratje bij de deur gezet. Een mooi initiatief, dat mijn laatste aarzelingen uit de weg ruimt om iedere dag verantwoord geteelde etenswaren te gebruiken, denk ik al surfend. Maar als ik de foto's van de kerstpakketen op deze site zie, dan zakt de moed mij toch weer in de schoenen. Een stel onappetijtelijke potjes en een droevige zak Italiaanse penne, daar word ik niet kerstblij van.
Maar waarom doormodderen met vreugdeloze bioproducten, als je veel drastischer ecovriendelijk kunt worden! Door bijvoorbeeld producten te ontwerpen met volledig herbruikbare en veilige grondstoffen. Zo kan de spiraal van uitputting en vervuiling definitief doorbroken worden!
Het idee heet Cradle to cradle (oftewel 'van wieg tot wieg') en is bedacht door Michael Braungart en William McDonough. Als de tweede industriële revolutie schijnt hun filosofie aardig wat weerklank te krijgen, ook in de industriële wereld. Daarbij gaat het niet om probleembestrijding, maar om het denken in oplossingen. Dat de groeiende berg afval in steeds efficiëntere afvalovens verbrand wordt is mooi, maar voorkomen dat er zoveel afval ontstaat is nog veel mooier. Braungart bedacht volledig biologisch afbreekbare verpakkingen voor Ola-ijsjes, waarin ook nog eens zaadjes voor zeldzame plantjes zaten. Weggooien wordt leuk!
Of het echt werkt? Ik ga het graag zien in de documentaire, die de VPRO in het programma Tegenlicht komende maandag uitzendt over Nederlandse initiatieven op het gebied van Cradle to cradle. Alleen al door erover na te denken, voeg ik me in de duurzame massa, heb ik begrepen. Door dit soort voornemens mag ik mij een heuse cultural creative noemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten